Dün kaldığım yerden devam edeyim diyorum. Bebem oldu da ne mi oldu? Ohoooo çoook şey bana göre. Dışardan bakana pek bişey olmamış gibi ya içerde çok şey değişti. Bir kere bebeleri, çocukları ve anneleri sever oldum. Bir diğeri hani şu annelerin 'bakın bakın ne kaa şirin di mi? Ne kaa akıllı, ne kaa güzel vs vs' 'İşte bakın bunu ben yaptım. Ne de güzel yapmışım di mi?' edalarını falan anlar da oldum. Eh accık da ben yapar oldum. Öğrendim ki annelik egosu diye de birşey varmış. Ben de de bundan accık varmış. Soora bebnin ne tatlı, ne güzel, hayata bağlayıcııııı ve de ne zor, ne karışık, ne hayattan soğutan bişey olduunu da öğrendim.Şimdi çelişkili gibi görünse de bunların hepsi yaşandı mı dersen. Evvveeettt yaşandı.
Sooracıımaaa bu velet az bi şekillendikçe ballanmıyo mu iste ölünür mü ölünür:) Biz de çılgınlaaar gibi fotoğraf çekmeye başladık. Öyle ki artık kendimi fotoğrafçı sanmaya bile başladım:) hem de ne fotoğraflar çektik. Bilgisayarıma ay ay dosyalıyorum(tavsiye ederim daha derli toplu oluyo). Her bir dosyada yüzlerce fotoğraf kim bakacak onca fotoğrafa bilmem ama ben bakıyorum şimdiden zaman zaman.
Zamane anneliğinin yarısı fotoğraf çekmekse diğer yarısı da netten sayfa sayfa çocuk bakımı, gelişim özellikleri vs hakkında okumaaak okumaaak. Sonra da benceyse bildiğini yapmak:) Accık doktor tavsiyesi beğenmedin mi de anane babanne önerisi. Okuyucuuu öyle hemen dudak bükme o anane babanne tavsiyeleri var yaa hayat kurtarıyor benden söylemesi.
Neyse efendim zaman içinde göreceğiniz üzre pek çok konseptte de foti(Ah böyle daha kolay oluyo anla artık) çekmişliğimiz daha önceden görmüşlüğünüz üzre kitaptı, masaldı okumuşluğumuz var. Bunları da bi ara birleştirsem de güzel bişeyler olsa diyorum. Olur mu olur:)
çok öperim anacım hepiciinizi
anaları ve bebeleri ayrıca:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder